Het kleine verschil
Lins. Als jonge twintiger probeer ik mijn weg te vinden in de wereld die zich vandaag aandient. Een duidelijk pad is er niet, we moeten het zelf maar zoeken. Hindernissen, doodlopende wegen en zelfs dwaalsporen lijken wel schering en inslag maar we hebben maar een keuze: doorgaan.
Ook mijn pad vertoont meer krommingen en bochten dan me lief is en soms wil ik het bijltje erbij neergooien maar steeds stuit ik op iets wat de moeite waard is. Wat dat dat precies is? Dat is steeds wat anders. Maar als het een glimlach op mijn lippen tovert, dan weet ik dat het de beklimming waard was.
Met mijn bescheiden blog wil ik dan ook de mooie momenten koesteren. 'Het internet vergeet immers nooit, het menselijk geheugen wel'. En sterker nog, ik wil dat anderen mijn herinneringen of korte momentopnames zien. Niet om te pochen of de aandacht te trekken maar om aan te tonen dat zelfs een klein artikel, geschreven door een kleine vrouw, een ander licht kan werpen op het dagelijkse leven. Een glimlach hoeft zelfs niet, het trillen van de mondhoeken volstaat.
Ook mijn pad vertoont meer krommingen en bochten dan me lief is en soms wil ik het bijltje erbij neergooien maar steeds stuit ik op iets wat de moeite waard is. Wat dat dat precies is? Dat is steeds wat anders. Maar als het een glimlach op mijn lippen tovert, dan weet ik dat het de beklimming waard was.
Met mijn bescheiden blog wil ik dan ook de mooie momenten koesteren. 'Het internet vergeet immers nooit, het menselijk geheugen wel'. En sterker nog, ik wil dat anderen mijn herinneringen of korte momentopnames zien. Niet om te pochen of de aandacht te trekken maar om aan te tonen dat zelfs een klein artikel, geschreven door een kleine vrouw, een ander licht kan werpen op het dagelijkse leven. Een glimlach hoeft zelfs niet, het trillen van de mondhoeken volstaat.